این جا کجاست؟ من دوست ندارم بمیرم! زندگی در این جا واقعاً غیر ممکن است. این جا مسکو است یا جهنم؟ چه کسی فکرش را می کرد که سرنوشت انسان‌ها به پناه آوردن در متروها ختم شود؟ در سال 2010 بود که شرکت THQ با خلق یک فرنچایز جدید در قالب سبک FPS، روح تازه‌ای را به کالبد بازی‌های شوتر اول شخص تزریق کرد. Metro 2033 اولین نسخه از این سری بود که در سال 2010 عرضه شد. این بازی توسط 4A Games ساخته شد. این استودیو یکی سازندگان خلاق در قسمت شرق اروپا است. در واقع اروپای شرقی در حیطه بازی‌سازی در حال پیشرفت است و این استودیو نیز به یکی از خلاق‌ترین مراکز بازی‌سازی در اروپای شرقی تبدیل شده است. Metro 2033 دارای المان‌هایی بود که پیش از آن، ما در هیچ بازی شوتر اول شخصی مشاهده نکرده بودیم. ترکیب المان‌های ترسناک با اتمسفر تیره و تاریک بسیار فوق العاده، باعث شد تا همگان آن‌را یه عنوان متمایز با دیگر عناوین فرض کنند. با این همه دلیل، آیا پایان زندگی فرا رسیده است؟ یا مشقت و بدبختی تازه شروع شده است؟!

داستان Metro 2033 برگرفته از رمانی با همین نام است که توسط آقای Dmitry A. Glukhovsky نگاشته شده است. وقایع این بازی در مسکو رخ می‌دهد، یعنی زمانی که انسان‌ها به سیستم‌های زیر زمینی و مترو‌ها روی آوردند. حال سازندگان قصد دارند دنباله‌ای را برای این بازی با نام Metro: Last Light عرضه نمایند. رمان Metro 2033 بسیار قدرتمند و قوی بود و همین امر باعث شد که شماره جدید این رمان با نام Metro 2034 نوشته شود. در ابتدا قرار بود نام Metro: Last Light نیز Metro 2034 باشد اما بعداً بنا به دلایلی نام این عنوان نیز تغییر یافت. رمان Metro 2034 نیز مناسب یک بازی با سبک و سیاق سری Metro نبود، پس با این حساب سازندگان این بازی به همراه نویسنده این رمان، شروع به نوشتن یک داستان مناسب کردند. داستان این بازی بلافاصله پس از Metro 2033 به وقوع می‌پیوندد. جایی که مردم هنور داخل زیر زمین‌ها پناه گرفته‌اند و به نوعی برای مرگ انتظار می‌کشند. انسان‌ها خود را یک موجود بسیار ضعیف و بی‌مصرف می‌دانند، از سوی دیگر هیولاهای جهش یافته باعث ایجاد وحشت در میان آن‌ها شده‌اند و همین امر باعث می شود هیجان به بالاترین اوج خود برسد. تنفس بسیار سخت شده است و تنها با استفاده از ماسک، امکان‌پذیر است. خورشید دوباره طلوع کرده است و بسیاری از مردم به ادامه زندگی امید دارند. یخ‌های قطبی نیز در حال ذوب شدن هستند و روز به روز از مقدار اندک آب شیرین کره‌ی زمین کاسته می‌شود. شخصیت اصلی این بازی، Artyom نام دارد. وی در نسخه‌ی قبلی هم حضور داشته است. علاوه بر Artyrom، فرد دیگری به نام Khan وجود دارد که در بعضی مواقع، فداکاری‌های بسیار زیادی انجام می‌دهد و Artyom را از مرگ حتمی نجات می‌دهد. سیستم کاوش‌گری و Lootها نیز در Last Light ارتقا یافته‌اند. در واقع Loot نقش مهمی را در روند بازی ایفا می‌کند. از سوی دیگر، وجود اتمسفر تیره و تاریک نیز باعث ایجاد ترس و همهمه در شما و مردم شهر شده است. موضوع زمانی جالب‌تر می‌شود که شما در مسیر خود با اجسادی روبرو می‌شوید که تنها برایتان رعب را بوجود می‌آورند. در این لحظه شما با خود می‌گویید "چه کسی آن ها را کشته است؟" پس از گفتن این جمله علی‌رغم میل باطنی خود، می‌بایست بدن این افراد را مورد بازرسی قرار دهید و آیتم‌ها و مهماتی را جمع آوری نمایید. جمع آوری آیتم‌ها یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های Metro: LL است. در زیر زمین شاید تنها نوری که شما مشاهده می‌کنید، نور چراغ قوه شما باشد. اما با نگاه اول در محیط بالا، ابتدا نور بسیار زیاد است و این نورِ بسیار زیاد باعث می‌شود که شما نتوانید به خوبی محیط اطراف خود را مشاهده کنید. اما پس از این که چشم‌های شما با این گونه محیط‌ها عادت کردند، شما شاهد یک شهر بسیار بزرگ و مبهوت خواهید بود. حمله‌های اتمی به این شهر، باعث شده است تا مسکو وضع تأسف‌باری را به خود ببیند. یکی از سیستم‌های جدیدی که در این بازی تعبیه شده است، تغییرات آب و هوایی به صورت داینامیک است که مطمئناً برای شما جالب خواهد بود. تنها می توانید به وسیله ماسک و تصفیه کننده‌ی هوا نفس بکشید، در غیر این صورت شما به دلیل وجود میکروب‌ها، پس از اندکی خواب آلودگی و سستی بدن، خواهید مُرد! از دیگر نکات موجود در این بازی می‌توان به حضور فلش بک اشاره نمود. به عنوان مثال، شما در یکی از خیابان‌ها، لاشه‌‌ی یک هواپیما را مشاهده می‌کنید و بعد از آن به داخل هواپیما می‌روید. پس از وارد شدن به هواپیما شما با یک فلش بک مواجه می شوید و کاملاً از این قضیه آگاهی پیدا می کنید.

در نسخه قبلی این سری، مشکلاتی وجود داشت که باعث شد به آن لطمه‌های زیادی وارد شود. یکی از این مشکلات، تأثیر‌ گذاری کمِ تیرها بود. به عنوان مثال، شما برای کشتن یک فرد، مجبور بودین گلوله‌های زیادی را روی آن خالی کنید و به راحتی خشاب خود را، که تنها وسیله ی دفاع از شماست از دست بدهید. خوشبختانه سازندگان متوجه این موضوع شدند و قرار است این مشکل را در Last Light بر طرف نمایند. همچنان در این نسخه ما شاهد المان‌های ترسناک هستیم که گاهی اوقات، به خوبی خودنمایی می‌کنند و در مواقع لازم، شما را غافل‌گیر می‌کنند. دشمنان در این بازی نیز از تنوع بسیار بالایی برخوردارند. از سوی دیگر، هوش مصنوعی دشمنان شما به طرز فوق العاده‌ای عالی افزایش یافته است، به طوری که وقتی شما عملی انجام می‌دهید، حتماً باید منتظر یک عکس العمل بمانید و خود را برای رویارویی با آن آماده سازید. المان‌های مخفی کاری هم در این بازی اضافه شده‌اند. مثلاً شما می توانید با خاموش کردن چراغ خود، مراحل را به صورت مخفیانه طی کنید، بدون آن که کسی را از میان بردارید. کات سنس‌های این بازی نیز بسیار بهتر و با کیفیت‌تر شده‌اند. همینطور سازندگان می‌گویند که آن‌ها در این نسخه، نسبت به Metro 2033، طولانی‌تر است. علاوه بر آن راه‌های دیگری هم پیش روی شما است. مثلاً شما از فواصل دور، شاهد یک بشکه یا مواد سوختنی هستید. در این‌گونه مواقع می‌توانید با شلیک کردن به سوی آن ها، منفجرشان سازید. به طور کلی می‌توان گفت که سیستم تیراندازی سری Metro نسبت به سایر بازی های FPS متفاوت است. همچنین می توان به جو آخرالزمانی این بازی اشاره نمود. وجود حس آسیب پذیری در این بازی، به همراه مهمات محدود آن، می‌تواند بدنه کلی آن‌را نسبت به سایر بازی های شوتر متمایز کند. همان طور که گفته شد، بعضی از مراحل را به کمک Khan طی خواهید کرد. در این گونه مراحل، شما با چالش‌های گوناگونی مواجه هستید. علاوه بر این، باید از موانع بسیار زیادی عبور نمایید، باید با موجوداتی مبارزه کنید که این مبارزات بسیار برای شما دشوارند. زیرا هوش مصنوعی دشمنان بسیار بالا است و آن ها از کوچکترین تلاشی برای آسیب رساندن به شما دریغ نمی‌کنند. حتی بعضی از مبارزات بیش از یک ساعت طول می‌کشند که می توانند نفس‌گیر باشند. یکی از اضافات دیگر Last Light، سیستم تخریب پذیری است که شما می توانید با تیراندازی به شئ‌ها، آن‌ها را تخریب نمایید و به سود خود استفاده کنید. همکاری تیمی نیز در این بازی نقش چشمگیری را ایفا می‌کند. به عنوان مثال در یکی از دموها، نشان داده شد که شخصیت اصلی در حال Reload کردن بود که موجود عظیم الجثه‌ای برای او مزاحمت ایجاد کرد. در همین حال است که یکی از یاران شما، آن موجود را سرگرم خود می کند و شما می بایست سریعاً از این فرصت استفاده کنید و خشاب خود را عوض کنید. تعداد اسلحه‌های این بازی بسیار زیاد و متنوع‌اند. در واقع هر اسلحه برای کار مخصوصی ساخته شده است. در این حیطه می‌توان به وجود سلاح‌هایی نظیر، AK47 ،SMG و Tihar اشاره کرد. البته ظاهر آن‌ها نسبت به نسخه قبلی نیز کمی تغییر کرده‌اند. سلاح‌های دیگری نظیر شات گان، پیستول و ماشین‌گان در این بازی وجود دارند که هر کدام از آن‌ها، انیمیشن خاص خود را دارند. در این نسخه، همانند نسخه گذشته شما شاهد سه جای خالی هستید که می‌توانید آن ها را به صورت دلخواه پر کنید. به لطف سیستم آپگرید بی‌نظیر این بازی، شما به راحتی می توانید سلاح‌های خود را شخصی سازی کنید. Takedown های متفاوتی در این بازی حضور دارند که هر کدام از آن‌ها می تواند برای شما مفید باشد. افزون بر این‌ها، شما قادر هستید از مشعل‌هایی که در دست دارید به عنوان سلاح استفاده کنید و به وسیله آن‌ها، محیط و موجودات را به آتش بکشید. هم چنین شما می توانید از وسایل نقلیه نظیر تِرن استفاده کنید که مطمئناً می تواند در فضای تیره و تاریک برای شما جالب باشد. مطابق با مهارت بازیکنان، درجه‌های سختی متفاوتی در این بازی حضور دارد. اما سازندگان قصد دارند یک درجه سختی دیگری هم به این نسخه اضافه نمایند که مطمئناً چالش‌های بسیار زیادی را پیش روی شما قرار می‌دهد. این درجه، Super Hardcore نام دارد که قطعاً می تواند شما را به چالش بیندازد. Metro 2033، فاقد بخش چند نفره بود. اما سازندگان می‌خواهند در Metro: Last Light، بخش چند نفره را اضافه کنند. البته گفتنی است که در همان ابتدا، این بازی فاقد بخش چند نفره می‌باشد و بعد از انتشار آن، محتویاتی در قالب DLC یا EP برای آن عرضه خواهد شد که شامل بخش چند نفره می باشد.

همواره، Metro 2033، یک گام از سایر بازی‌های زمان خودش در قسمت گرافیک، جلو بوده است. این بار هم به نظر می‌رسد که Metro: Last Light یکی از بهترین بازی های سال 2013 در حیطه گرافیک خواهد بود. البته بازی‌های زیادی قرار است در سال 2013 عرضه شوند که مطمئناً دارای گرافیک بسیار بالایی خواهند بود، اما 4A Games در سال 2010 نشان داد که آن‌ها، در این مورد یک قدم جلوتر از نسل حاضر هستند. گفته شد که در زیر زمین این بازی، نوری به جز چراغ قوه شما وجود ندارد. به لطف نورپردازی و سایه زنی های فوق العاده این بازی، نورپردازی و ترکیب رنگ بسیار عالی طراحی شده است و مسلماً می‌تواند انتظارات شما را برآورده سازد. انیمیشن‌های این نسخه بسیار نرم و روان هستند. همینطور جزئیات بافت‌ها و تکسچرهای کاراکترها و وسایل اطراف نیز بسیار عالی تهیه شده‌اند. در طراحی چهره دشمنان و یاران، از جزئیات بالایی استفاده شده است. نبردهای تن به تن، نیز از انیمیشن‌های بسیار خوبی برخوردارند. این‌ها دلایلی‌اند که باعث شده تا Last Light، از سایر بازی های مشابه خود نیز پیشی بگیرد. افکت‌های آتش، انفجار، دود و آب به خوبی ساخته شده‌اند. یکی از جزئیاتی که این بازی دارا می‌باشد، می توان به منطقی بودن محل تیراندازی اشاره کرد. به عنوان مثال شما به پای دشمن خود تیراندازی می‌کنید، پس از کشته شدن وی می‌توانید بالای جسد او بروید و مشاهده کنید که تیر دقیقاً در پای دشمن حضور دارد و پای دشمن در حال خون‌ریزی است. حتی اگر، دشمنان نزدیک شما باشند و شما از فاصله‌ی نزدیک به آن ها شلیک نمایید، خون آن‌ها در دوربین پخش می‌شوند. پس از اصابت خون به ماسک شخصیت اصلی، قطره‌های خون، سر می‌‌خورند و لحظه باورنکردنی‌ای را برای شما به ارمغان خواهند آورد. در نسخه قبلی، شما شاهد یک ساعت آنالوگ‌ بودید. اما در Last Light، شما با ساعت جدیدی روبرو هستید که از تکنولوژی Nixie استفاده می‌کند. Nixie تکنولوژی‌ای است که در دهه 50 ساخته شد. این تکنولوژی بدین صورت است که گازهای مختلفی درون این لوله قرار می‌گرفت با استفاده از قطب های کاتد و آند (مثبت و منفی)، باعث می‌شد که الکترون از حالت پایه به حالت برانگیخته تبدیل شوند و به تراز انرژی بالاتر منتقل شوند. از سوی دیگر، الکترون‌ها مایل هستند تا به حالت پایه تبدیل شوند، پس از دست دادن انرژی به وسیله انتشار نور، بهترین کار ممکن است. با نورهایی که با استفاده از این پدیده به وجود آمد، اعدادی روی ساعت درج می‌شد. ساعت جدیدی که در این بازی قرار دارد، بسیار ساده تر و بهتر می باشد. به عنوان مثال شما می‌توانید، عمر ماسک خود را مشاهده کنید. از سوی دیگر هنگام پیاده سازی مخفی کاری، اگر این کار را با موفقیت انجام دهید، ساعت به رنگ آبی در می‌آید. این ساعت یار همیشگی شماست. همانند نسخه قبی تعداد HUD ها کم می‌باشند، اما به شما پیشنهاد می‌شود که اگر می‌خواهید یک تجربه فوق العاده داشته باشید، HUD ها را در منوی اولیه بازی، Disable کنید. ممکن است شاید با خود بگویید که گیم پلی این بازی، بعد از مدتی یکنخوات می‌شود، اما سازندگان برای این مسئله چاره‌ای اندیشیدند. ایستگاه‌های مختلفی در این بازی حضور دارد که یکی از آن ها ونیز نام دارد. در این ایستگاه، افراد مشغول به ماهیگیری هستند و شما هم می‌توانید با ماهیگیری، خود را سرگرم کنید که این امر باعث شده بازی دارای زمینه‌ای Open-World‌ مانند باشد. خانه‌های حلبی هم در زیر زمین حضور دارند که هر لحظه امکان دارد تخریب شوند. Barهایی در این بازی وجود دارد که شما می‌توانید در آن‌جا، با خوردن نوشیدنی‌های متفاوت، با نشاط شوید و انرژی بگیرید. در نقشه، مکان‌هایی با پرچم قرمز مشخص شده‌اند که قادرید به آن جا بروید. در این گونه مکان‌ها، شاهد امنیت بیشتری هستیم، البته همواره باید مراقب اطراف خود باشید، چرا که ممکن است جهش یافته‌های وحشی به شما چیره شوند.

از روی تریلرها، می توان فهمید که صداگذاری شخصیت های این بازی به بهترین شکل ممکن انجام شده است. آن‌ها با لهجه روسی صحبت می‌کنند. همینطور برای صداپیشگی شخصیت‌ها، از افرادی استفاده شده است که بسیار شیوا سخن می‌گویند. صدای انفجارها، به خوبی طراحی شده اند و پژواک می‌شوند. صدای آب‌ هم همانند صدای انفجار مثال زدنی است. موسیقی هایی که در جریان این بازی پخش می‌شود، کاملاً با جو و اتمسفر این بازی همخوانی دارند. حتی در مواقعی که باید ترس را منتقل کنند نیز به بهترین شکل این کار را انجام می دهند. این موسیقی‌ها، باعث ترشح آدرنالین در خون بازیکنان خواهند شد که در نتیجه هیجان نیز بسیار بالا می‌رود. همینطور هنگامی که شما در حال مخفی کاری هستید، موسیقی های آرام و دلنوازی پخش می‌شوند که مطمئناً نیازهای شما را برآورده خواهند کرد. به طور کلی نمی‌توان از صداگذاری این بازی به طور قاطع صحبت کرد و باید پس از عرضه‌، آن‌را را ارزیابی نماییم.

در آخر هم باید گفت که Metro: Last Light، عنوانی است که می‌توان از چند بُعد به آن نگاه کرد. سبک این بازی First Person Shooter می باشد و در نگاه دیگر می‌توان سبک این بازی را Survival Horror هم نامید و در برخی مواقع، المان‌های یک عنوان Open-World خودنمایی می‌کنند. علاوه بر آن، این سری، پتانسیلی بسیار قوی‌ برای تبدیل شدن به یک فرنچایز پول‌ساز را داراست. چرا که به جرأت می‌توان گفت هیچ عنوانی شبیه به این سری نیست. Last Light، دارای اتمسفر بسیار قوی، صحنه‌های بصری فوق العاده، جزئیات دقیق و ... می باشد. از سوی دیگر شرکت THQ که ناشر این بازی است، در شُرُف ورشکستگی است. این بدان معناست که آن ها باید تمام تلاش خود را برای ساخت یک عنوان موفق و خاطره انگیز انجام دهند. در نهایت این بازی در March سال 2013 بر روی پلتفرم های PC، Xbox 360 و PS3 عرضه خواهد شد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: